Het pad van Sietse en Promista kruiste elkaar meerdere keren. De juiste timing bleef uit tot december vorig jaar. Collega Sietse vertelt jullie over zijn visie op het vak en de samenwerking met Promista.

Hoi Sietse. Leuk dat ik je mag interviewen. Kan je om te beginnen iets vertellen over jezelf?  

Tuurlijk kan ik dat! Mijn naam is Sietse Wierda, ik woon in Zoetermeer samen met mijn zoon van 17 jaar. Vanaf december vorig jaar werk ik voor Promista. Ik zit op een opdracht bij de Gemeente Rotterdam. Sinds corona werk ik veel thuis en dat bevalt me eigenlijk wel.  

Leuk! Kan je iets meer vertellen over hoe de opdracht in Rotterdam eruitziet?

In Rotterdam ben ik begonnen met twee projecten. Beide uit het sociale cluster van deze gemeente. Recent heb ik een project erbij gekregen wat met HalloWerk te maken heeft. Vooral de laatste twee projecten gaan over het weer aan het werk krijgen van mensen die geen werk hebben. Dit verloopt via verschillende initiatieven vanuit de gemeente. Binnen deze projecten zit ik goed op mijn plaats en kan mijn inhoudelijke projectmanagement kennis en kunde inzetten. 

Stel, ik word wakker op een maandagochtend en ben Sietse Wierda. Hoe ziet mijn dag er dan uit? 

Iedere dag ziet er voor mij weer anders uit. Af en toe een bakje koffie en pauze zijn de enige dingen die standaard zijn. Mijn week begint vaak met een aantal vaste overleggen, waarvan ik de meeste organiseer. Ik breng mensen bij elkaar zodat de trein blijft rijden.  

Vind je het niet verwarrend om dit voor 3 verschillende projecten te organiseren? 

Nee. Het is best wel schakelen, maar dat is erg leuk om te doen. Bij een project is er een probleem wat opgelost moet worden. De onderwerpen zijn dan wel anders maar ik werk voor verschillende projecten ook wel met dezelfde mensen. Soms voelt het als een soort puzzeltocht en moet je een beetje creatief zijn.  

En wat vind jij dan het allerleukste aan dit vak? 

Dingen doen waarvan anderen denken dat ze niet mogelijk zijn. Als projectleider weet ik de binnendoor routes. Je moet mensen in beweging krijgen maar het uiteindelijk wel samen doen. 

Je bent nu vanaf december werkzaam bij Promista. Hoe zijn jullie elkaar tegengekomen en hoe ziet de samenwerking eruit? 

Dat is al best een tijd geleden. Via via heb ik Henk leren kennen, maar op dat moment waren en nog geen mogelijkheden. Later ben ik in aanraking gekomen met Paul en Ronald en dat contact is eigenlijk nooit verwaterd. Vorig jaar kwam Promista met een aanbod wat voor mij wel heel interessant was. Promista stond natuurlijk al langer op mijn lijstje en werken bij een grote gemeente leek me een mooie uitdaging. Ik heb er wat hobbels voor moeten nemen maar dat heb ik met alle plezier gedaan.  

Met Promista heb ik vaste werkafspraken en als er mogelijkheden zijn om ergens in mee te denken doe ik dat graag. We delen onze kennis. Zo maak ik bijvoorbeeld bij projecten die ik overneem gebruik van Project Canvas, Promista versie. Dit is een goed stuk gereedschap door Promista verder vormgegeven en zorgt voor een goede overdracht tussen de oude en nieuwe projectleider. Daarnaast biedt het ook een goed praatstuk tussen projectleider en opdrachtgever om zo de wederzijdse verwachtingen duidelijk te krijgen. 

Stel je hebt twijfels of de projecten wereld iets voor jou is. Welke kwaliteiten denk jij dat iemand nodig heeft om te kunnen slagen als projectleider?  

Je moet mensen kunnen leiden, ze bij de hand nemen. Iets wat recht is kromtrekken maar iets wat krom is ook weer recht zien te krijgen. Je moet dus heel flexibel kunnen zijn. Als je jong bent denk je al snel: we hebben iets afgesproken dus dan is het toch zo? Maar dat is meestal niet zoals het uiteindelijk verloopt.  

Dan zijn we alweer bij de laatste vraag: heb jij nog ambities voor de toekomst? 

Eigenlijk heb ik dat nooit gehad. Ik vind mijn beroep gewoon heel leuk. Mensen helpen, projecten en organisaties van A naar B krijgen, processen goed op orde hebben. Mijn ambities liggen meer in het uitbreiden en beter worden in plaats van in de hoogte groeien.